Παναγιώτης Αμοιρίδης
Μέλος Δ.Σ. ΕΒΕ Κιλκίς
Στη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΒΕ Κιλκίς, της 7/2/2019, τέθηκε ως θέμα, η καταχρηστική χρήση από τον κ. Τονικίδη των τηλεφώνων και του προσωπικού του Επιμελητηρίου, για την οργάνωση της εκδήλωσης κοπής πίτας του Δημοτικού του Συνδυασμού. Επί του θέματος αυτού, έκανα την εξής παρέμβαση:
Το ελάχιστο που θα μπορούσε να κάνει ο κ.Τονικίδης σε ένδειξη σεβασμού των θεσμών του Επιμελητηρίου και του Δήμου Κιλκίς, θα ήταν να παραιτηθεί από τους μισθούς και τις αποζημιώσεις που παίρνει ως Πρόεδρος του Επιμελητηρίου και της εταιρίας του Επιμελητηρίου, της ΕΤΕΑΚ, έως τις Δημοτικές Εκλογές, κάτι που προς τιμήν τους έκαναν οι κ.κ. Θ. Ανθρακίδης, Δ. Κυριακίδης και Δ.Τσαντάκης, παραιτούμενοι από τις θέσεις που κατείχαν, αφού αντικειμενικά το διάστημα αυτό, μόνο με τα θέματα του Επιμελητηρίου και της ΕΤΕΑΚ δε θα ασχολείται.
Η απάντηση του κ.Τονικίδη ήταν κατά την προσφιλή του τακτική, η προσφυγή στη θολούρα και τη γενικολογία, ανατρέχοντας σε κάποια αντίστοιχη δική μου συμπεριφορά σε διοικητικές θέσεις.
Του υπενθύμισα λοιπόν, ότι η μόνη Διοικητική θέση, που κατείχα στο Επιμελητήριο, ήταν όταν διετέλεσα Γενικός Γραμματέας, επί Προεδρίας του αείμνηστου Β.Σεργιαννίδη, την περίοδο 1997-2001, οπότε και καταργήσαμε την όποια προϋπάρχουσα Προεδρική ή άλλη αμοιβή και όλο το ΔΣ αποποιήθηκε των συμβολικών του αποζημιώσεων για τις συμμετοχές στις συνεδριάσεις του ΔΣ.
Αφού απέβη άκαρπη η πρώτη προσφυγή στην παρελθοντολογία, πήγε ακόμη πιο πίσω, στην Προεδρία κ.Χ.Σακαρίδη, για να αναφέρει πάλι κάποιες δικές μου αμοιβές «ως συμβούλου» του Επιμελητηρίου και μάλιστα υπονοώντας εκ του πονηρού, καλές, υψηλές αμοιβές.
Του υπενθύμισα λοιπόν και πάλι και έκανα γνωστό στα παρόντα μέλη του ΔΣ, που λίγα, δικαιολογημένα βεβαίως, έχουν γνώση θεμάτων του Επιμελητηρίου πριν από 26 χρόνια, ότι τη διετία 1993-1994, προσλήφθηκα κατόπιν επιλογής μαζί με άλλους 2 συναδέλφους (πτυχιούχοι όλοι με τα πτυχία και τα τυπικά προσόντα που απαιτούνταν για τις θέσεις), για να στελεχώσουμε το Γραφείο INTERREG του Επιμελητηρίου Κιλκίς, που χρηματοδοτείτο από τον ΕΟΜΜΕΧ, για να υποστηρίζει τις επιχειρήσεις των Νομών Σερρών, Κιλκίς, Πέλλας, Ημαθίας και Φλώρινας στη δραστηριοποίησή τους στις νέες τότε αγορές της Βουλγαρίας και Ρουμανίας και δευτερευόντως σε άλλες πρώην Ανατολικές χώρες.
Εργασθήκαμε για 20 μήνες, όχι ως σύμβουλοι, ούτε βέβαια ως εκλεγμένοι, αλλά με μπλοκάκι, μισθωτοί στην πραγματικότητα, με μέση μηνιαία αμοιβή 288.000 δραχμές (845 ευρώ αν θέλετε) συν ΦΠΑ, με τη νόμιμη παρακράτηση φόρου (15% τότε), χωρίς δώρα βεβαίως, χωρίς ασφάλιση, αφού την καλύπταμε οι ίδιοι και χωρίς βέβαια αποζημίωση κατά την απόλυση/λύση της συνεργασίας μας.
Αυτήν την εργασιακή σχέση προσπάθησε να ενοχοποιήσει και να συγκρίνει με τις δικές του Προεδρικές αμοιβές και αποζημιώσεις ο κ.Τονικίδης, ανασύροντας ανενδοίαστα και απρεπώς συμβάντα και επιλογές κατά τις θητείες των προκατόχων του Προέδρων, που δυστυχώς για αυτόν τον εκθέτουν περισσότερο.
Μάλλον είναι δύσκολο για τον κ.Τονικίδη, μετά από 18 χρόνια Προεδρίας στο Επιμελητήριο και στην επιχείρηση του Επιμελητηρίου, την ΕΤΕΑΚ, με αμοιβές και αποζημιώσεις που ο ίδιος καθορίζει για τον εαυτό του (που στην πλειοψηφία των περιφερειακών Επιμελητηρίων δεν υπάρχουν), να εκτιμήσει και να σεβαστεί την εργασία των άλλων, κρίνοντας εξ ιδίων τα αλλότρια.
Το ελάχιστο που θα μπορούσε να κάνει ο κ.Τονικίδης σε ένδειξη σεβασμού των θεσμών του Επιμελητηρίου και του Δήμου Κιλκίς, θα ήταν να παραιτηθεί από τους μισθούς και τις αποζημιώσεις που παίρνει ως Πρόεδρος του Επιμελητηρίου και της εταιρίας του Επιμελητηρίου, της ΕΤΕΑΚ, έως τις Δημοτικές Εκλογές, κάτι που προς τιμήν τους έκαναν οι κ.κ. Θ. Ανθρακίδης, Δ. Κυριακίδης και Δ.Τσαντάκης, παραιτούμενοι από τις θέσεις που κατείχαν, αφού αντικειμενικά το διάστημα αυτό, μόνο με τα θέματα του Επιμελητηρίου και της ΕΤΕΑΚ δε θα ασχολείται.
Η απάντηση του κ.Τονικίδη ήταν κατά την προσφιλή του τακτική, η προσφυγή στη θολούρα και τη γενικολογία, ανατρέχοντας σε κάποια αντίστοιχη δική μου συμπεριφορά σε διοικητικές θέσεις.
Του υπενθύμισα λοιπόν, ότι η μόνη Διοικητική θέση, που κατείχα στο Επιμελητήριο, ήταν όταν διετέλεσα Γενικός Γραμματέας, επί Προεδρίας του αείμνηστου Β.Σεργιαννίδη, την περίοδο 1997-2001, οπότε και καταργήσαμε την όποια προϋπάρχουσα Προεδρική ή άλλη αμοιβή και όλο το ΔΣ αποποιήθηκε των συμβολικών του αποζημιώσεων για τις συμμετοχές στις συνεδριάσεις του ΔΣ.
Αφού απέβη άκαρπη η πρώτη προσφυγή στην παρελθοντολογία, πήγε ακόμη πιο πίσω, στην Προεδρία κ.Χ.Σακαρίδη, για να αναφέρει πάλι κάποιες δικές μου αμοιβές «ως συμβούλου» του Επιμελητηρίου και μάλιστα υπονοώντας εκ του πονηρού, καλές, υψηλές αμοιβές.
Του υπενθύμισα λοιπόν και πάλι και έκανα γνωστό στα παρόντα μέλη του ΔΣ, που λίγα, δικαιολογημένα βεβαίως, έχουν γνώση θεμάτων του Επιμελητηρίου πριν από 26 χρόνια, ότι τη διετία 1993-1994, προσλήφθηκα κατόπιν επιλογής μαζί με άλλους 2 συναδέλφους (πτυχιούχοι όλοι με τα πτυχία και τα τυπικά προσόντα που απαιτούνταν για τις θέσεις), για να στελεχώσουμε το Γραφείο INTERREG του Επιμελητηρίου Κιλκίς, που χρηματοδοτείτο από τον ΕΟΜΜΕΧ, για να υποστηρίζει τις επιχειρήσεις των Νομών Σερρών, Κιλκίς, Πέλλας, Ημαθίας και Φλώρινας στη δραστηριοποίησή τους στις νέες τότε αγορές της Βουλγαρίας και Ρουμανίας και δευτερευόντως σε άλλες πρώην Ανατολικές χώρες.
Εργασθήκαμε για 20 μήνες, όχι ως σύμβουλοι, ούτε βέβαια ως εκλεγμένοι, αλλά με μπλοκάκι, μισθωτοί στην πραγματικότητα, με μέση μηνιαία αμοιβή 288.000 δραχμές (845 ευρώ αν θέλετε) συν ΦΠΑ, με τη νόμιμη παρακράτηση φόρου (15% τότε), χωρίς δώρα βεβαίως, χωρίς ασφάλιση, αφού την καλύπταμε οι ίδιοι και χωρίς βέβαια αποζημίωση κατά την απόλυση/λύση της συνεργασίας μας.
Αυτήν την εργασιακή σχέση προσπάθησε να ενοχοποιήσει και να συγκρίνει με τις δικές του Προεδρικές αμοιβές και αποζημιώσεις ο κ.Τονικίδης, ανασύροντας ανενδοίαστα και απρεπώς συμβάντα και επιλογές κατά τις θητείες των προκατόχων του Προέδρων, που δυστυχώς για αυτόν τον εκθέτουν περισσότερο.
Μάλλον είναι δύσκολο για τον κ.Τονικίδη, μετά από 18 χρόνια Προεδρίας στο Επιμελητήριο και στην επιχείρηση του Επιμελητηρίου, την ΕΤΕΑΚ, με αμοιβές και αποζημιώσεις που ο ίδιος καθορίζει για τον εαυτό του (που στην πλειοψηφία των περιφερειακών Επιμελητηρίων δεν υπάρχουν), να εκτιμήσει και να σεβαστεί την εργασία των άλλων, κρίνοντας εξ ιδίων τα αλλότρια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου