Η γιορτή της 25ης Μαρτίου, ημέρα μνήμης της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας, βρήκε τον Ελληνισμό στην κατάσταση «Γιορτάζουμε στο Σπίτι». Πράγματι σήμερα το πρωί χτύπησαν οι καμπάνες και έγινε ο καθιερωμένος σημαιοστολισμός των σπιτιών. Κάποιοι μαθητές με τους γονείς και τους δασκάλους απήγγειλαν ποιήματα, τραγούδησαν, έψαλλαν τον εθνικό ύμνο μέσω τηλεδιάσκεψης. Πρωτόγνωρα πράγματα.
Η Ελλάδα σήμερα δέχεται και αντιμετωπίζει δύο σημαντικές απειλές:
Η πρώτη συνεχίζει να έρχεται από τα ανατολικά σύνορά μας. Μετά από τα τελευταία γεγονότα στον Έβρο, διαπίστωσαν και οι πιο δύσπιστοι τις πραγματικές διαθέσεις της γειτονικής Τουρκίας. Στις συνεχείς απειλές, παραβάσεις και παραβιάσεις της γείτονος απαντάμε με τα λόγια του Μακρυγιάννη:
«Όταν μου πειράζουν την Πατρίδα και Θρησκεία μου, θα μιλήσω, θα ’νεργήσω, κι’ ό,τι θέλουν ας μου κάνουν... Κι’ αυτείνη η Πατρίδα δεν λευτερώθη με παραμύθια, λευτερώθη μ’ αίματα και θυσίες κι από αυτά έγινε βασίλειον (...). Κι όσο αγαπώ την Πατρίδα μου δεν αγαπώ άλλο τίποτας. Ναρθή ένας να μου ειπή ότι θα πάγη ομπρός η Πατρίδα, στέργομαι να μου βγάλη και τα δυό μου μάτια. Ότι αν είμαι στραβός, και η Πατρίδα μου καλά, με θρέφει• αν είναι η Πατρίδα μου αχαμνά, δέκα μάτια νάχω, στραβός θανά είμαι. Ότι σ’ αυτείνη θα ζήσω, δεν έχω σκοπόν να πάγω αλλού»!
Η δεύτερη απειλή είναι «ασύμμετρη». Πρόκειται για έναν «αόρατο» ιό, ο οποίος προκαλεί έναν «αόρατο» πόλεμο με ορατά τα πολλά θύματά του. Σ’ αυτή τη δεύτερη απειλή νιώθουμε πιο ανίσχυροι. Ας πειθαρχήσουμε λοιπόν στα μέτρα που επέβαλαν οι ειδικοί, για να βγούμε νικητές.
Η Ελλάδα σήμερα δέχεται και αντιμετωπίζει δύο σημαντικές απειλές:
Η πρώτη συνεχίζει να έρχεται από τα ανατολικά σύνορά μας. Μετά από τα τελευταία γεγονότα στον Έβρο, διαπίστωσαν και οι πιο δύσπιστοι τις πραγματικές διαθέσεις της γειτονικής Τουρκίας. Στις συνεχείς απειλές, παραβάσεις και παραβιάσεις της γείτονος απαντάμε με τα λόγια του Μακρυγιάννη:
«Όταν μου πειράζουν την Πατρίδα και Θρησκεία μου, θα μιλήσω, θα ’νεργήσω, κι’ ό,τι θέλουν ας μου κάνουν... Κι’ αυτείνη η Πατρίδα δεν λευτερώθη με παραμύθια, λευτερώθη μ’ αίματα και θυσίες κι από αυτά έγινε βασίλειον (...). Κι όσο αγαπώ την Πατρίδα μου δεν αγαπώ άλλο τίποτας. Ναρθή ένας να μου ειπή ότι θα πάγη ομπρός η Πατρίδα, στέργομαι να μου βγάλη και τα δυό μου μάτια. Ότι αν είμαι στραβός, και η Πατρίδα μου καλά, με θρέφει• αν είναι η Πατρίδα μου αχαμνά, δέκα μάτια νάχω, στραβός θανά είμαι. Ότι σ’ αυτείνη θα ζήσω, δεν έχω σκοπόν να πάγω αλλού»!
Η δεύτερη απειλή είναι «ασύμμετρη». Πρόκειται για έναν «αόρατο» ιό, ο οποίος προκαλεί έναν «αόρατο» πόλεμο με ορατά τα πολλά θύματά του. Σ’ αυτή τη δεύτερη απειλή νιώθουμε πιο ανίσχυροι. Ας πειθαρχήσουμε λοιπόν στα μέτρα που επέβαλαν οι ειδικοί, για να βγούμε νικητές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου