Συμπληρώνονται σχεδόν δύο αιώνες από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης.
Από το πηκτό σκοτάδι της σκλαβιάς, το υποδουλωμένο έθνος ύψωσε ανάστημα αντίστασης πολεμώντας για την ανεξαρτησία του από την Οθωμανική τυραννία.
Η ελευθερία ήρθε ματωμένη, όπως εξιστορεί ο εθνικός μας ποιητής, με θυσίες και σκληρούς αγώνες που καρποφόρησαν χάρη στην άδολη πίστη και στην ενότητα του Γένους.
Σήμερα γιορτάζουμε την εθνική μας ανεξαρτησία σε ένα πολύ διαφορετικό περιβάλλον, με συντεταγμένες τον αόρατο εχθρό που περικυκλώνει την παγκόσμια δημόσια υγεία και τις ασύμμετρες απειλές που δέχεται η Πατρίδα μας.
Σήμερα καλούμαστε να δώσουμε άλλες μάχες σε πολλά επίπεδα. Η πρώτη μάχη είναι εναντίον του ατομισμού και του στενού μας προσωπικού συμφέροντος, βάζοντας μπροστά το Εμείς, εξασθενίζοντας το αρρωστημένο εγώ.
Η πανδημία του κορονοϊού, που έχει σπείρει το θάνατο στη γειτονιά των εθνών, η καθολική αλλαγή του τρόπου ζωής μας, φέρνει αναπόδραστα στην επιφάνεια την ανάγκη αναθεώρησης του αξιακού μας συστήματος, που έχει στηριχθεί στην ύλη.
Η έκφραση της αγάπης και της αλληλεγγύης στον συνάνθρωπο δεν έχουν μια γενική και αφηρημένη έννοια. Πρέπει να αποδεικνύονται στην πράξη με την υπακοή στους αυστηρούς, πράγματι, κανόνες που θέτει η Πολιτεία για την αυτοπροστασία μας, για την ασφάλεια των συμπολιτών μας από την πιθανή διασπορά του ιού.
Επίδειξη ατομικής ευθύνης σημαίνει λιγότερες διακομιδές στα νοσηλευτικά ιδρύματα, μικρότερη επιβάρυνση του δημόσιου συστήματος υγείας, των γιατρών και νοσηλευτών που παλεύουν αγόγγυστα για το πολύτιμο δώρο της ζωής.
Η δεύτερη μεγάλη μάχη δίνεται στον Έβρο και στα νησιά μας όπου κάτω από δύσκολες συνθήκες, Ένοπλες Δυνάμεις, αστυνομικοί και πυροσβέστες, στέκονται ακοίμητοι φρουροί προασπίζοντας τα εθνικά μας σύνορα από τις επιθέσεις των λαθροεισβολέων.
Ο φετινός εορτασμός της εθνικής μας επετείου είναι σίγουρα πιο φτωχός σε παρελάσεις, σε εξέδρες επισήμων, σε δάφνινα στεφάνια που ακουμπούν ευλαβικά ηρώα ιστορικής μνήμης.
Αυτή η αναγκαστική λιτότητα όμως δεν αφαιρεί, δεν απομειώνει το μεγαλείο της ελληνικής ψυχής.
Κάθε Έλληνας, κάθε Ελληνίδα, κάθε δημότης, κάθε δημότισσα του δήμου Κιλκίς, στις 25 Μαρτίου υψώνουμε τη σημαία στο μπαλκόνι του σπιτιού μας, κρατάμε ψηλά την πίστη μας και ενωμένοι σαν μια γροθιά δίνουμε μια υπόσχεση που δε θα αθετήσουμε:
Είμαστε Έλληνες, θα αντέξουμε και θα νικήσουμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου