Μήνυμα Σάββα Τσιτουρίδη στη μνήμη του κιλκισιώτη ακαδημαϊκού Γιώργου Δημόπουλου

 

 

 

 

 

 

Εις μνήμην του κιλκισιώτη ακαδημαϊκού Γιώργου Δημόπουλου ο πρώην Υπουργός, Σάββας Τσιτουρίδης, αποστέλλει το παρακάτω «αποχαιρετιστήριο μήνυμα»:

 

"Έφυγε αυτή την εβδομάδα από τη ζωή ένας ιδιαίτερα αξιόλογος συμπατριώτης μας με λαμπρή ακαδημαϊκή καριέρα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Ο Ομότιμος Καθηγητής Οικονομίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, κιλκισιώτης Γιώργος Δημόπουλος.

Ο Γιώργος Δημόπουλος γεννήθηκε στη Γοργόπη της Παιονίας, όπου πέρασε τα παιδικά και νεανικά του χρόνια. Σπούδασε οικονομικά στη Θεσσαλονίκη και στις ΗΠΑ.

Το 1977 ανακηρύχθηκε Διδάκτορας του State University της Νέας Υόρκης.

Από το 1969 έως το 1977 δίδαξε ως Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Rochester της Νέας Υόρκης των ΗΠΑ.

Το 1977 εξελέγη Τακτικός Καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας του Οικονομικού Πανεπιστημίου της Αθήνας (τότε ΑΣΟΕΕ).

Από το 1988 και για σειρά ετών δίδαξε ως Τακτικός Επισκέπτης Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Giessen της Γερμανίας.

Διηύθυνε επί 21 χρόνια τις εργασίες του Διεθνούς Σεμιναρίου Jean Monnet σε θέματα ευρωπαϊκής οικονομικής πολιτικής ολοκλήρωσης και Δημόσιας Πολιτικής.

Από το 1981 έως και το 1984 διετέλεσε Οικονομικός Σύμβουλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στις Βρυξέλλες.

Μέλος του Συμβουλίου Νομισματικής Πολιτικής της Τράπεζας της Ελλάδος από το 2006 έως το 2012.

Είχε μεγάλο ερευνητικό και συγγραφικό έργο σε θέματα του επιστημονικού τομέα του και μια ιδιαίτερα αξιόλογη κοινωνική προσφορά στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Τον Γιώργο Δημόπουλο τον γνώρισα το 1981 στις Βρυξέλλες. Νέος εγώ στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, διαπρεπής ήδη επιστήμονας αυτός με διεθνή αναγνώριση. Η πρώτη εντύπωσή μου ήταν η ιδιαίτερη ευγένεια και σεμνότητά του. Στη συνέχεια ήρθαμε πολύ κοντά. Η γειτνίαση μας βοήθησε. Στον 3οόροφο του Berlaymont, της έδρας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής εγώ, στον 4ο αυτός. Τα σπίτια μας στον ίδιο δρόμο των Βρυξελλών, το ένα απέναντι από το άλλο. 

Αυτό που μας «έδεσε» όμως ήταν η κοινή καταγωγή μας. Θυμάμαι με νοσταλγία τις ατέλειωτες ώρες των συζητήσεών μας με δύο προσφιλή θέματα. Το Κιλκίς και η Ελλάδα. Η Ελλάδα και το Κιλκίς. Στα χρόνια που ακολούθησαν πολλές φορές βρεθήκαμε στα ίδια «μετερίζια». Και υπήρξε πάντα ένας πολύτιμος «δάσκαλος» μου και συμπαραστάτης στη δημόσια πορεία μου. Κυρίως όμως ήταν ένας πραγματικός και διαχρονικός φίλος.

Θα θυμάμαι τον Γιώργο Δημόπουλο με πολύ βαθιά αισθήματα εκτίμησης και σεβασμό. Κι αυτός, απ’ όπου και αν βρίσκεται , θα κοιτά με πολλή ενδιαφέρον και αγάπη την Ελλάδα, την Μακεδονία και την Γοργόπη. Την ιδιαίτερη πατρίδα του, την οποία είχε πάντα στην καρδιά του και στην οποία εδώ και λίγες μέρες αναπαύεται οριστικά.

Αντίο, φίλε Γιώργο."