Η καλή «μαγιά» της ΝΔ

 Οι παλαιοί πολιτικοί αναλυτές και εκλογολόγοι πιστεύουν 

ότι «τις εκλογές τις κερδίζουν οι στόχοι και όχι οι φόβοι

Παρατηρώντας προσεκτικά τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων εξάγονται αρκετά

συμπεράσματα γύρω από τη συμπεριφοράτου εκλογικού σώματος. Βεβαίως οι δημοσκοπήσεις δεν είναι εκλογές. Και βεβαίως οι εκλογές δεν κερδίζονται μόνο με τη μελέτη των ερευνών κοινής γνώμης. Είναι όμως χρήσιμα εργαλεία για να μπορέσουν τα κομματικά επιτελεία να χαράξουν
στρατηγικές που να αφουγκράζονται το αίσθημα της κοινωνίας.
Ποιο είναι λοιπόν το αίσθημα της κοινωνίας αυτή την περίοδο; Διαπιστωμένη απαισιοδοξία για τα ζητήματα της ακρίβειας και της αισχροκέρδειας, κυρίως για τα θέματα της οικονομικής επιβίωσης.
Προβληματισμός για τα θέματα υποκλοπών και διαφθοράς υπάρχει, αλλά σίγουρα όχι ρεύμα πολιτικής
ανατροπής.
Κάτι τέτοιο δεν αποτυπώνεται πουθενά.

 
Και βεβαίως το ερώτημα του ενός εκατομμυρίου είναι το εξής: Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ ή το ΠΑΣΟΚ δεν μπορούν να κεφαλαιοποιήσουν τη φυσιολογική φθορά της κυβέρνησης σε τέτοιο σημείο που να μπορέσουν ναγυρίσουν τούμπα το πολιτικό σκηνικό;
Το ΠΑΣΟΚ αφήστε το, είναι μόνο του μια ιδιάζουσα περίπτωση που χρήζει ειδικής μελέτης.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ όμως εδώ και τριάμισι χρόνια το ερώτημα παραμένει «καυτό» και αναπάντητο και στο εσωτερικό της Κουμουνδούρου.
Αρκετοί πολιτικοί αναλυτές θεωρούν ότι
ακόμη υπάρχει στην ελληνική κοινωνία το «αντιΣΥΡΙΖΑ» μέτωπο, υπό την έννοια των επιλογών που πλήγωσαν τον ελληνικό λαό όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν στην εξουσία.
Αληθές. Είναι όμως μόνο αυτό ή μήπως φταίει και η μονοθεματική αντιπολιτευτική ατζέντα της Κουμουνδούρου, που περιορίζεται στα θέματα των υποκλοπών, των σκανδάλων τύπου Πάτση και των κατασκοπευτικών μυθιστορημάτων;
Οι παλαιοί πολιτικοί αναλυτές και εκλογολόγοι πιστεύουν ότι «τις εκλογές τις κερδίζουν οι στόχοι και όχι οι φόβοι».
Οι «καθαρές υποσχέσεις» επί το λαϊκότερον, οι μικρές αλήθειες… Σε συνθήκες κανονικότητας ή σχετικής κανονικότητας, αν θέλετε, οι πολίτες επιλέγουν το κόμμα και τον αρχηγό που πιστεύουν ότι μπορεί να τους προσφέρει καλύτερη ποιότητα ζωής.
Πρακτικά αυτόν που θα τους εξασφαλίσει θέσεις εργασίας και λιγότερη φορολογία. Σε συνθήκες «πολεμικής οικονομίας» οι πολίτες συσπειρώνονται γύρω από την υπάρχουσα πολιτική
ηγεσία που κυβερνά. Και στις δύο παραπάνω περιπτώσεις η ΝΔ έχει καλή... μαγιά που δύσκολα μπορεί να αλλοιωθεί.
Το «σύνδρομο του δημοψηφίσματος» και το ιστορικό του προηγούμενο της αξιωματικής αντιπολίτευσης μπερδεύει και τρομάζει το εκλογικό σώμα.
Τα μυθιστορήματα της Κουμουνδούρου, ότι «στη ΝΔ είναι όλοι διεφθαρμένοι» και ότι «ο Μητσοτάκης παρακολουθεί και τον ψιλικατζή της γειτονιάς», δεν αλλάζουν προς το καλύτερο την ποιότητα ζωής του μέσου Έλληνα.
Ο Έλληνας πείθεται με το «πάμε μαζί να κάνουμε αυτό».
Δεν πείθεται πλέον με το «θα τα σβήσουμε όλα με έναν νόμο» ή με το «θα τα κάνουμε όλα κρατικά και ξεμπερδέψαμε». Τριάμισι χρόνια τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν μπορεί να προκαλέσει ανατροπή, αλλά αδυνατεί να επιβάλει μια στοιχειώδη πολιτική ατζέντα.
Ούτε καν να θέσει τοδικό του πολιτικό διακύβευμα για τις κάλπες.