Δημήτριος: Χαιρετισμός στους νέους και τις νέες μας με αφορμή τις εξετάσεις για τα ανώτερα και τα ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα
Αγαπητά μου παιδιά των Ιερών Μητροπόλεων Πολυανής και Κιλκισίου και Γουμενίσσης, Γεφύρας, Αξιουπόλεως και Πολυκάστρου,
σας απευθύνω εγκάρδιο χαιρετισμό για καλή επιτυχία και με υγεία, χαρά και θείο φωτισμό να ανταπεξέλθετε ελπιδοφόρα και ανεμπόδιστα στην επίτευξη του επιδιωκομένου σκοπού σας, που δεν είναι άλλος από την πρόκρισή σας στις εξετάσεις.
Θεωρώ τον εαυτό μου χρεώστη και οφειλέτη στην αγάπη σας και συγχαίρω όλους σας, τόν καθένα καί την καθεμιά σας ξεχωριστά, καθώς και τους γονείς σας και το οικογενειακό σας περιβάλλον, διότι καθ᾽ όλη τη διάρκεια της νιότης σας ανηφορήσατε το δύσβατο μονοπάτι της μάθησης και τώρα βρίσκεσθε, διαγωνιζόμενοι μεταξύ σας, στο όμορφο υψίπεδο της άμιλλας, για να εξέλθετε νικητές στις εξετάσεις σας. Δεχθείτε τις εγκάρδιες ευχές μου για την επιτυχή έκβαση του διαγωνισμού σας.
Και μόνη η προσπάθειά σας και μόνος ο διαγωνισμός σας ως αγώνας είναι τιμαλφής για την προσωπίκότητά σας. Είναι απολαβή στην ψυχοδιανοητική σας εμπειρία. Είναι ελεύθερη αναμέτρηση με το άδηλο μέλλον, με τον ίδιο τον πανανθρώπινο “καμβά” της επιβίωσης. Αναμέτρηση επί ίσοις όροις αλλά με διαφορετικές προϋποθέσεις. Αναμέτρηση με μόνο όπλο την αποφασιστικότητα, την ελπίδα, την προσδοκία, την προσπάθεια και πάλι προσπάθεια.
Και μην λησμονείτε ποτέ πως, παρ᾽ όλες τις εκπληκτικές τεχνολογικές προόδους που εύχομαι ολοκαρδίως να κατακτήσετε, υπάρχει και κάτι τι που χρειάζεται να διαπρέψετε. Είναι ο αγώνας για την πνευματική σας καταξίωση. Είναι πανθομολογούμενο ότι έχει στενέψει ασφυκτικά ο ορίζοντας των ανθρωπίνων καρδιών· δεν υπάρχει η διόραση των έσω, η καθαρή όραση των έξω, η ενόραση των άνω, η προόραση των επέκεινα ώστε να νοηματίζεται με το πρίσμα της αιωνιότητος η καθημερινότητα και η πεζότητα της ζωής. Ο κόσμος δυστυχώς άγεται και φέρεται από δω κι από κει “παντί ανέμω” των οθνείων διδασκαλιών που απομυζούν την πνευματική ικμάδα του είναι μας. Και αυτό είναι απότοκο της άγνοιας του οπτικού οργάνου δια του οποίου πραγματώνεται η θεοπτία της μακραίωνης εκκλησιαστικής νηπτικής μας παραδόσεως. Δηλαδή η χαρισματικώς καθαρμένη καρδιά, ο χαρισματικώς φωτισμένος νους, παρορώνται επειδή αγνοούν την θεραπευτική διαδικασία της καθάρσεως, “προς φωτισμόν της γνώσεως της δόξης του Θεού εν προσώπω Ιησού Χριστού” (Β Κορ. Δ΄, 6). Η ζωή επομένως δεν είναι μια ακαδημαϊκή προσβασιμότητα, αλλά είναι πρόσληψη και παράδοση δημιουργικότητος, κατανόησης, θυσίας, συνδημιουργίας, αλληλοκατανόησης φιλαδέλφιας και αλληλεγγύης.
Ας θυμηθούμε ὅμως και τις γιαγιάδες και τους παππούδες μας: από που ξεκίνησαν και πως έφτιαξαν αυτό που θα έπρεπε να απολαμβάνουμε εμείς. Αν… οι αλλοτινοί μεγάλοι ευεργέτες και ήρωες του γένους μας δεν ήταν εμπνευσμένοι από την ένθεη πίστη και την αγάπη προς τον Χριστό και την πατρίδα μας, δεν θα άφηναν αυτές τις μεγάλες δωρεές. Είναι το πιο μεγάλο χρέος και οφειλή προς την Ελλάδα μας. Μακάρι από όλους εσάς τους πετυχημένους (είτε στην εισαγωγή είτε στην αγωνιστικότητα υπό αναβολήν) να προκύψουν άμεσα οι νέοι ευεργέτες που τους έχετε και τους έχουμε όλοι μας ανάγκη.
Όλοι ανήκουμε στο ίδιο κοινωνικό σώμα, όλοι μετέχουμε (έστω και με ελάχιστο συμμετοχικό μερίδιο) στις πάγκοινες χαρές ενός παγκοσμίου μέλλοντος με στατιστικά κάπως περιορισμένες τις ελπίδες επιβίωσης, ειρήνης και πολιτιστικής δημιουργίας. Υφιστάμεθα τις παγκόσμιες αποδομήσεις του οικολογικού και βιολογικού μας “υποστατο-χώρου”. Η μέση και η ανώτατη Παιδεία μας (από τη μια άκρη τη λεγόμενη πολιτική-θεωρητική, μέχρι την άλλη άκρη τη λεγόμενη πρακτική-ανθρωπιστική) μέχρι και σήμερα, μέχρι και τώρα, είναι ασφαλώς πετυχημένες. Αλλά πόσο ασχολούνται, πόσο εκπαιδεύουν ανθρώπους που θα απασχοληθούν αποτελεσματικά, για να μην καταλήγουμε σε οικονομικές η πολιτικές η θρησκευτικές κρίσεις, για να μην απειλούμε το βιοσύστημα και το οικοσύστημα και το ίδιο το ανθρωποσύστημα;
Μακάρι από σας, καλοί μου φίλοι, καλά μου παιδιά, να έχουμε ανθρώπους έγνοιας, σχεδιασμού και πρακτικής, έτσι όπως “χρειάζονται” όλα αυτά τα ...συστήματα, έτσι όπως θα μας ήθελε η συγκατάβαση της αγάπης του Θεού και η έγνοια της πρόνοιάς Του.
Ο Χριστός και η Παναγία μας να σας ευλογούν και νά τροφοδοτούν με πίστη, ελπίδα και αγάπη το χαμόγελο και τη δημιουργικότητά σας. Να φωτίζουν τον νουν και την καρδιά σας για να ευθυπορείτε.
Να ζείτε! Καλή επιτυχία! Πάντοτε νίκες στη ζωή σας!
†Ο Γουμενίσσης, Γεφύρας, Αξιουπόλεως & Πολυκάστρου ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
Ο και Τοποτηρητής Μητροπολίτης Πολυανής και Κιλκισίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου