Η φετινή επέτειος της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας σκεπάζεται από ένα σκουρόχρωμο πέπλο, βαμμένο και με το αίμα αθώων γυναικών, που η ζωή τους έσβησε ξαφνικά σε μια καταραμένη σιδηροδρομική σύγκρουση στην κοιλάδα των Τεμπών. Βαθύς ο πόνος, βουβή η θλίψη, αδύναμη η παρηγοριά μπροστά στην σύγχρονη ελληνική τραγωδία που έχει στοιχειώσει, μέρες τώρα, τη σκέψη μας.
Σήμερα δεν γιορτάζουμε. Πενθούμε σιωπηλά δίπλα στις οικογένειες που έχασαν το στήριγμά τους, τα παιδιά και τους δικούς τους ανθρώπους και ενώνουμε το λογισμό και τις προσευχές μας με την οδύνη των γονέων, των μανάδων που θρηνούν για την αβάσταχτη απώλεια, που βρίσκονται στο προσκέφαλο των τραυματιών.
Στα κορίτσια με τα γελαστά πρόσωπα που έφυγαν, πριν ανθίσει η άνοιξη, αφήνοντας τα όνειρά τους ραγισμένα και ανεκπλήρωτα, στις μάνες, στις γιαγιάδες, στις αδελφές, στις φίλες των θυμάτων αποδίδουμε σήμερα 8 Μαρτίου τον οφειλόμενο φόρο τιμής, με την υπόσχεση να αντλήσουμε δύναμη από τα χαλάσματα και να αγωνιστούμε με αποφασιστικότητα, η καθεμιά από το δικό της μετερίζι, για να μην ξαναζήσει κανείς ποτέ μια τέτοια φρίκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου